Uzun uzun seni düşünüyorum yine bu günlerde
İçtiğin kahvelerin köpüğünde
Beliriyor mu gözlerim?
Gözlerim onlar benim...
Dinlediğin şarkının bir yerinde kadının sesi
Kısılıp kırılıyor mu veda ederken sevgilisine?
Kulağına gelen ses benim sesim...
Kokunu genzime dolduran rüzgara
Gözlerinin rengini
Gözlerimden esirgemeyen denize hayranım...
Öfkeni anımsatan gri bulutları da seviyorum
Ama beyaz bulutlarını da özledim senin...
Kimsenin aklına bile gelmez
Ben en fazla seni düşünürken geceleri
Uzaklarda havlayan bir çoban köpeğinin
Sesiyle huzur duyarım...
Bu kabuk tarçın gibi bir mevsim
Telaşlı ve serin
Kurumuş sarı yaprakların savruluşu kadar hazin...
Yürüdüğün yollar boyunca,
Küçük su birikintileri göreceksin
Gözyaşlarım onlar benim...
/Rabia Sümerval