uzun zaman önceydi
düştüm bir şiirin peşine
şiir döndü durdu suretimde
oradan kalbime
kalbimin derinliklerine...
şiir
ruhuma doğru yükselen basamakların başında durdu
yazdıkça basamakları birer ikişer çıktı
ruhumda sık ve yemyeşil bir doğa vardı
oraya doğru iki kanat bir kapı ardına kadar açıldı
şiir süzülürcesine doğayla kucaklaştı
şiir ruhumda gözden kayboldu...
dönmedi bir daha çıkmadı insanların içine
çıkar ilişkilerine
dalaverelere
ali cengiz oyunlarına
iki yüzlülüklere
ince hesaplara
dünya malına döndü arkasını gitti...
şiir ah şiir..!
karşılıksızca seveni
kayıtsız şartsız "can'ım..." diyeni
canının parçası bildi
dönmedi geri...
/Rabia Sümerval