"bir süre uzaklaş her şeyden..." dedim kendime

eşten dosttan uzaklaş!

sıyrıl git kendi içine...

içindeki özleme hasrete

kaya tuzu bas!

dinleme ruhunu hallaç pamuğu gibi attıran

seni bir şiirden diğerine atan senfonileri de...

kapat bir süre kıs iç sesini

inip denizi de görme!

dalgaların sesinden

men et kendini bir süre

unut denizi görüp

eve dönerken mavileşmelerini

sesini kulağına hapsedip dalgalanmalarını...

ağzının tadı olmadığı günlerde

çikolata da yeme!

sen içinde eriyip giden şeylere

çare bul önce...

başın bi dünya

gün batımlarında rakı da içme!

içmeden dönüyor zaten başın

aşk olup dönüyorsun aşk'ın ekseninde...

/Rabia Sümerval