ruhlarımız seninle
bozulmadan ne güzel kaldı böyle...
güz olup birbirimize sararıp solduğumuz
olamadı mı..?
olmaz mı...
kuruyup döküldüğümüz de oldu
küsüp barıştığımız da...
fakat her bahar açtık yine
fideli filizli
gülüşlü kahkahalı açtık...
sevmek kıymet bilmek
ruhlarımızın bozulmadan kalması
işte böyle bir şey a canım...
yanyana oturup
gelecek güzel günlere bakar gibi
bakmışız bir resimde seninle...
masanın üstünde ellerimizin yanyana duruşu
ne güzel birtanem...
nasıl sevgi dolu ve sıcacık
sen ne güzelsin
ışığın gülüşün
yarenliğin vefan
neşen ve kahkahan ne güzel...
sen gelmeden
uçup gelen özlediğim kokun ne güzel...
canlılığın
candanlığın
cananlığın
candan öte can oluşun ne güzel...
/Rabia Sümerval