"bir süre uzaklaş her şeyden..." dedim kendime
eşten dosttan uzaklaş!
sıyrıl git kendi içine...
içindeki özleme hasrete
kaya tuzu bas!
dinleme ruhunu hallaç pamuğu gibi attıran
seni bir şiirden diğerine atan senfonileri de...
kapat bir süre kıs iç sesini
inip denizi de görme!
dalgaların sesinden
men et kendini bir süre
unut denizi görüp
eve dönerken mavileşmelerini
sesini kulağına hapsedip dalgalanmalarını...
ağzının tadı olmadığı günlerde
çikolata da yeme!
sen içinde eriyip giden şeylere
çare bul önce...
başın bi dünya
gün batımlarında rakı da içme!
içmeden dönüyor zaten başın
aşk olup dönüyorsun aşk'ın ekseninde...
/Rabia Sümerval