Kalp okyanusun derinliklerinde bir başına
Gözü yok kulağı yok kendine sığınır
Öyle güzel sever ki dudak ısırtır .
Ben sevmeyi bilirim bir de geleni çok sevmeyi
Seven kendini sevdirmek için gelmiş
Benimde işim bu
Sevmek ...
Sevda olurum, aşk olurum Sonunda gönül olurum
Kendimi sevmeyi böyle öğreniyorum
Sevdiğimin kalbindeki yerim benim sevgim kadardır
Bunu bilirim.
Bana en endamlısından bir akıl gerek şimdi .
Benim gözüm kulağım ve dilim olacak
Malumunuz Onsuz çıkılmaz bu yola ...
Muhtesem ayrılmaz ikili böyle buluşur.
Akıl derinlerde kalmış gönülü tutar çıkarır ışığa...
Ben ben diyen
Kendi aklını kendi gönlünü sevmeye başlar.
O bilinçle sever sevdiğini, kendini bulmuştur Onda...
Kendini görür gözüyle Onun gözünde
Onun aklında.
Işık olurlar bundan böyle ...
Sevgi olmanın değerini
Aşka borçludurlar...
Işk ...Aşık... AŞK OLSUN ...IŞK OLSUN ...
Sevgi umut ve neşeyle...
Nuray Çetingöz