Geldik mi yılın son saatlerine?
Yine var mı hayaller, ya da piyango umutları?
Hiç değişmedi değil mi? Gelen gideni yine arattı. Pandemili geçen bir 2021, ekonomik krizlerin baş gösterdiği 2022, sırada sürprizlerle dolu bir 2023.
Aslında 2023’ten güzel umutlarım var benim. Bir kere Cumhuriyetimizin 100. Yılı geliyor. 1923’te de bir devrim yaşamıştık, eminim şimdi de yeni devrimler olacak.
Her neyse umutlarım var benim, hayallerim var. 2023 ve sonrasından gerçekten güzel beklentilerim var. Umarım her şey gönlümüzce olur.
Gelelim geri de kalanlara, 2022 de neler yaşandığına…
Türk sinemasının Toprak Anasını ve Kara Murat’ını uğurladık bu yıl. Yeşil çamın iki can damarı koptu, ayrıldı aramızdan. Türk Müziğinin efsane isimleri İlhan İrem ve Akrep Nalan da bıraktı bizleri. Tek tek koptu gittiler bu diyardan.
Keşke bu değerlerimize üzülecek zaman olsaydı, ama nerde…
Neden mi? İçinde bulunduğumuz ekonomik kriz, belki hiçbir şeyi göstermedi bize. Sadece ekonomik kriz mi ki, ya yaşadığımız terör saldırısı, ya istiklal de hayatını kaybeden canlar. Yaşadıklarımıza bin kat acı ekmedi mi?
Bunların üstüne güzel müjdeler dediler. Onu da bekledik. Önce gabar da bulunan petrol geldi gündeme. Karadeniz de bulunan doğalgaz sonrası, bakalım bu ne zaman kazandırılacak ülke ekonomisine. Malum en son hedef 2053’tü. Umarım o zamana kalmaz da bizler de görürüz petrolü ve doğalgazı bitti mi? Bitmedi.
Asgari ücret zammı geldi, açlık sınırının bir tık üstüne. Tabi şimdilik bir tık üzeri. Yeni yıl zamları ile yine altına inmeyecek mi? Hadi bu tamam peki asgari ücret zammı sonrası, asgari ücret üzeri maaş alan kişiler iş vereninden aynı oranda zammı alabilecek mi?
Neyse yine de en güzel şey EYT oldu. Yılın son sürprizi diyelim. İnsanlar haklarına kavuştu.
Umarız yeni yıl da bu ve benzeri sürprizlerle gelir
Neyse geldik yine sona kalın sağlıcakla